هرجا که حق هست، تکلیف هم هست. اگر به این تعریف از حق بسنده شود که “‘توانمندی از کنارهگیری از سود و انتقال آن به هر کس یا برخی کسان-” باشد، حضانت را نمیتوان حق دانست. در بیشتر نظامهای حقوقی، قانون، حضانت را به پدر یا مادر یا هر دوی ایشان یا شخص دیگری که کاملاً ویژگیهایش در قانون تعیین گردیده، اعطا میکند و ایشان نمیتوانند هرگاه خواستند، حضانت را به شخص دیگری بسپارند، مگر با اجازه قانونی
حضانت کودک بر عهده والدین است. تا زمانی که آنها با یکدیگر در صلح و آرامش زندگی می کنند، موضوع حمایت به بهترین شکل خود اعمال می شود؛ اما به محض اینکه اختلاف بالا می گیرد و زوجین عزم جدایی می کنند، موضوع حضانت تبدیل به یک مشکل می شود. یک حقوقدان در خصوص حضانت و حق و تکلیف ابوین در این خصوص می گوید: حضانت به معنی نگهداری و تربیت اطفال است و از نظر قانون در مقابل امتیازی که دارد، حقی نیز بر گردن آنها می گذارد. در مورد امتیاز داشتن طفل نیز به همین صورت است که حضانت طفل برای پدر و مادر هم حق است و هم یک نوع تکلیف. یعنی داشتن یک فرزند حق هر پدر و مادر شایسته ای است و نگهداری صحیح از فرزند وظیفه ای است که برعهده والدین قرار دارد. معمولا موضوع حضانت در هنگام طلاق مطرح می شود. در مورد طلاق های توافقی، معمولا این مسئله که نگهداری فرزند با کدام یک از والدین باشد به صورت توافقی است. اما در غیر این صورت بحث صلاحیت را خواهیم داشت که هر یک از والدین باید شرایط خاصی را داشته باشند که در صورت دارا بودن این شرایط از جمله سلامت عقلانی اعتیاد نداشتن و…. گفته می شود فرد صلاحیت حضانت را دارد و می تواند سرپرستی فرزند را بر عهده گیرد
سلب حق حضانت
حق حضانتی که بر عهده والدین بوده، ممکن است در شرایط خاصی به تقاضای نزدیکان و خویشان طفل یا قیم او، از والدین سلب شود.
در این زمینه قانون مقرر داشته است: هر گاه در اثر عدم مواظبت يا انحطاط اخلاقي پدر و مادري كه طفل تحت حضانت او است، صحت جسمي يا تربيت اخلاقي طفل در معرض خطر باشد، دادگاه ميتواند با تقاضاي بستگان، قيم يا رئیس حوزه قضایي، ترتيب مقتضي ديگري را براي حضانت كودك اتخاذ کند.
مواردي كه ميتواند از مصاديق تغيير حضانت باشد عبارتند از:
1- اعتياد زيانآور به الكل، مواد مخدر و قمار.
2- اشتهار به فساد اخلاقی و فحشا.
3- ابتلا به بيماري رواني به تشخيص پزشكي قانوني.
4- سوءاستفاده از طفل يا اجبار او به ورود به مشاغل ضداخلاقي مانند فساد، فحشا، تكديگري و قاچاق.
5- تكرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف.
هر یک از پدر یا مادر که مدعی عدم صلاحیت طرف مقابل است، میتواند دادخواست سلب حضانت را به استناد یک یا چند مورد از موارد بالا به دادگاه ارایه کند. البته صرف ادعا کافی نیست و باید دلایل قابل قبولی به دادگاه ارایه دهد.
ممکن است دادگاه موارد دیگری را نیز مشمول موارد عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی دارنده حضانت بداند؛ مانند کار وقتگیری که مانع نگهداری شایسته طفل باشد، یا سهلانگاری و بیتوجهی مداوم به سلامت جسمانی یا تربیت اخلاقی طفل که تشخیص آن با دادگاه است.
مدارک جهت طرح دادخواست حضانت
کارت ملی و شناسنامه متقاضی که تصویر همه صفحات آن لازم است.
سندی که ثابت کننده عدم صلاحیت یکی از والدین برای حضانت فرزند باشد.
رای دادگاه مبنی بر واگذاری حضانت فرزند.
تکمیل دادخواست لغو حضانت یا دادخواست سلب حضانت.
پس از تکمیل دادخواست لغو حضانت یا دادخواست سلب حضانت توسط وکیل پایه یک دادگستری و یا وکیل خانواده، فرد متقاضی، می تواند شخصا در تهران و مراکز استانها، به دفتر خدمات الکترونیک قضاییمراجعه و دادخواست لغو حضانت را تقدیم نماید. در سایر شهرها، دادخواست سلب حضانت، مستقیم به دفتر دادگاه خانواده تقدیم می شود.
معمولا روند سلب حضانت چقدر طول میکشه و آیا میشه برای موارد خاص که آسیبی به فرزند میرسه چه روحی و چه جسمی یا اجتماعی دادگاه حکم رو زودتر صادر کنه؟