فارسی
یکی از مهمترین مسائلی که زوجین دارای فرزند بعد از طلاق با آن رو به رو می شوند حضانت فرزند می باشد که با رسیدن حضانت به یکی از طرفین حق ملاقات فرزند با دیگری به وجود می آید.
این حق ملاقات فرزند هم میتواند قبل از طلاق صورت گیرد و زوجین با هم به توافق برسند، هم میتوانددر حین رسیدگی به طلاق دعوی ملاقات فرزند مطرح گردد.تا زمانی که پدر و مادر کنار یکدیگر زندگی می کنند طبق (ماده 1168) نگهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین می باشد اما در صورتی که از هم جدا بشوند حضانت چنین فرزندانی طبق (ماده 1169)چه پسر باشند و چه دختر تا 7 سالگی با مادر و پس از آن با پدر است.
طبق فتوای فقها و رویه ی قضایی مدت حضانت تا بلوغ شرعی است و پس از بلوغ شرعی انتخاب باخود فرزند می باشد .طبق (ماده 1174) هر یک از ابوین که طفل تحت حضانت وی نباشد حق ملاقات فرزند را دارد هیچکس نمیتواند این حق را از والدین سلب کند حتی فاسد بودن مادر یا پدر هم باعث نمیشود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.
تعیین زمان و مکان ملاقات با ابوین میباشند در صورتی که ابوین به توافق نرسند دادگاه برای آنها تصمیم می گیرد، دادگاه حق ندارد حق ملاقات را سلب کند ولی در صورت ورود ضرر به طفل میتواند مدت زمان ملاقات طفل را طولانی تر کند.
اگر یکی از ابوین که حضانت با او می باشد با ملاقات فرزند مخالفت کند (در صورتی که طبق دستوردادگاه دارای حق ملاقات است)برای اجرای دستور دادگاه به نیروی انتظامی سپرده می شود و در صورت لزوم طبق (ماده 632 قانون مجازات اسلامی ) میتواند از ضمانت اجرای آن استفاده کند اگر کسی از دادن طفلی که به او سپرده شده است در موقع مطالبه اشخاصی که قانونا حق طالبه دارند ، امتناع کند، به مجازات از 3تا 6 ماه حبس یا به جزای نقدی از یک میلیون ریال و 500 هزار تا 3 میلیون ریال محکوم خواهد شد
ملاقات فرزند
مطابق ماده 29قانون حمایت خانواده دادگاه درزمان صدوررای طلاق ، شروط ضمن عقد سند ازدواج،جهیزیه ،مهریه، نفقه زوجه واطفال وحمل رابررسی می کند،همچنین حضانت ونگهداری اطفال باتوجه به وابستگی عاطفی ومصلحت طفل، ترتیب و زمان ومکان ملاقات وی باپدر یامادر یاسایر بستگان راتعیین می کند.
حال دربرخی موارد،بعدازصدورحکم طلاق طرفی که حق حضانت فرزندیافرزندان برعهده اوست ازملاقات دیگری امتناع می کند.
همچنین اگرکسی که حضانت فرزندبا اوست مانع ملاقات طرف دیگرشود، اومی تواند بامراجعه به دادگاه تقاضای ملاقات فرزند را بکند.دادگاه خانواده بارعایت مصلحت طفل ترتیب وشرایط ملاقات رابرای خواهان تعیین می کند.
اماطبق ماده ۵۴قانون حمایت خانواده ممانعت ازملاقات فرزند جرم است.
ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده مقرر داشته است.هرگاه مسئول حضانت ازانجام تکالیف مقررخودداری کند یامانع ملاقات طفل بااشخاص ذی حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه‌هشت(تا ده میلیون ریال)
و درصورت تکرار به حداکثرمجازات مذکور محکوم می شود.
جنون ابوین:براساس ماده ۱۸۲ قانون مدنی که حجرپدر رااز مواردسقوط ولایت دانسته جنون پدررا نیزبایدموجب سقوط حق وتکالیف اودر زمینه تربیت دانست.
کفر:درصورتی که یکی ازابوین طفل کافرگردد حق تربیت طفل ازاو ساقط می گردد زیرا کافربر مسلمان سلطه ای ندارد.
ملاقات فرزندقبل ازطلاق:
دربرخی ازمواردزوجین بدون اخذحکم طلاق ازدادگاه بنابردلایلی ازیکدیگرجدا زندگی‌می کنند.وفرزند یافرزندان مشترک توسط یکی از زوجین نگهداری می شوند،دراین صورت ممکن است طرفی که حضانت فرزند رابرعهده دارد ازملاقات فرزندجلوگیری نماید. دراین خصوص ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی مقررداشته است :درصورتی که به علت طلاق یابه هرجهت دیگرابوین طفل که دریک منزل سکونت نداشته باشند هریک ازابوین که طفل تحت حضانت اونمی باشد حق ملاقات طفل خودرا دارد،تعیین زمان ومکان ملاقات وسایرجزئیات مربوط به آن درصورت اختلاف بین ابوین بامحکمه است.
بنابراین هریک اززوجین می توانند بامراجعه به دادگاه ودر صورت فوریت،تقاضای دستورموقت فوری ملاقات فرزند رابه دادگاه تقدیم نماید،دراین صورت دادگاه باتوجه به شرایط و وضعیت ومصلحت طفل، دستورموقت مبنی بر انجام ملاقات بافرزند رامطابق ماده ۷قانون حمایت خانواده راصادرمی کند.
ماده ۷قانون حمایت خانواده: دادگاه می تواندپیش ازاتخاذ تصمیم درمورد اصل دعوی به درخواست یکی از‌طرفین دراموری ازقبیل حضانت،نگهداری وملاقات طفل ونفقه زن که تعیین آن ها فوریت دارد بدون اخذتامین دستورموقت صادرمی کند.
